سامانه شبیهسازی پخش لکه نفتی
محیط زیست پهنههای آبی کشور بخصوص خلیج فارس که هم از لحاظ دارا بــودن انـواع گوناگون و فراوان ماهیها و جانوران دریایی و هم از حیث تمرکز ذخایر و میدانهای نفتی جهان در ردیف غــنیتـرین دریاهـــای جــهان محسوب میشود، از اهمیت ویژهای برخوردار است. محیط زیست دریایی و مناطق ساحلی تحت تأثیر جدی تأسیسات نفتی هستند. علاوه بر این، ترددهای معمول دریایی، ناوگانهای تجاری و صنعتی نیز از عوامل تأثیرگذار بر محیط زیست منابع آبی دریایی محسوب میشوند.
یکی از آلودگیهای شایع در آبهای کشور، آلودگی نفتی است. هیدروکربنهای نفتی وارد شده به آب، تحت تاثیر جریانهای دریایی و همچنین وزش باد در سطح آب جابجا میشوند. مطالعه و پایش آلودگیهای دریایی محدود به مرز جغرافیایی نمیشود. آلودگیهای مضر میتوانند توسط جریانها به هر نقطه از کره زمین سفر کنند.
شرکت ژرف دریا پژوهش پارس با طراحی و پیادهسازی یک “سامانه رديابي آلودگي نفتي” در موضوع مقابله با لکههای نفتی در خلیج فارس با طراحی دقیق و متناسب با شرایط حاکم بر پهنههای آبی کشور عزیزمان، گام مهمی در جهت پشتیبانی و تضمین سلامت و پایداری طرحهای توسعهی آیندهی کشور برداشته است. با استفاده از پیشبینیهای این سامانه میتوان انجام عملیات جمعآوری لکههای نفتی، که در آینده به وقوع خواهد پیوست، را مدیریت کرد، به نحوی که عملیات با حداکثر بازده و ایمنی انجام شود.
چگونگی کار این سامانه به شرح زیر میباشد:
- تعیین ناحیه پخش پس از دریافت هشدار نشت نفت
- جمعآوری و تخمین دادههای عدم قطعیت
- استفاده از مدل جهت تعیین منطقه پراکندگی
سامانه جستجو و نجات اجسام شناور و نیمه مغروق (SAR)
در زمان وقوع حوادث دریایی سرعت عمل و تعیین محدوده مناسب برای گشت دریایی به جهت پیدا کردن شناور و یا افراد حادثه دیده از اهمیت بالایی برخوردار است. ازآنجاییکه مسیر حرکت یکذره بهطور مستقیم وابسته به مسیر جریانها در حوزهی موردنظر است، بهترین راه اطلاع از سرنوشت ذرات سرگردان در پهنه آبی در هر زمان، استفاده از شبیهسازی عددی جریان با مقیاس مناسب است.
شرکت ژرف دریا پژوهش پارس با طراحی و پیاده سازی یک “سامانه جستجو و نجات اجسام شناور و نیمه مغروق (SAR)” به منظور امداد رسانی به حادثه دیدگان دریایی توانسته با توجه به طراحی دقیق و استفاده از متخصصین در این امر به دستاورد بزرگ در زمینه دریایی دست پیدا کند. چگونگی کار این سامانه به شرح زیر میباشد:
- تعیین ناحیه جستجو و نجات پس از دریافت اعلام حادثه منجر به غرق در دریا
- جمعآوری و تخمین دادههای عدم قطعیت
- استفاده از مدل جهت تعیین منطقه جستجو
- تکرار روند فوق تا کسب موفقیت در عملیات جستجو و نجات